Reeglistik
Kõlab klišeena, aga olümpial tuleb alati meeles pidada, kust keegi tuleb. Koondisekorvpalli tähtsaimal peol mängitakse FIBA, mitte NBA reglemendi alusel.
Mänguaeg 10 vs. 12 minutit üldpilti eriti ei muuda. Küll aga mõjutab oluliselt siinne veidi väiksem väljak ning veel enam kolme sekundi ala määrustik. Kui ookeani taga ei tohi kaitsja korvi lähistel asuvas tsoonis olla üle kolme sekundi, lubab FIBA reeglistik seal veeta kasvõi terve kohtumise.
Füüsiliselt võimekatel ameeriklastel võib lihtsalt ruumist puudu jääda. Toore jõuga korvi alla murdmine on oluliselt keerulisem kui NBAs. Heaks näiteks on Kreeka supertäht, puuduliku viskekindlusega Giannis Antetokounmpo, kel auhinnakapis mitu unistuste liiga MVP-autasu, ent ei midagi eriti säravat koondisega. Treenerid osakavad taktikaliselt seda n-ö eelist ära kasutada.
Mängijatüübid
Lisaks hoiavad FIBA kohtunikud tavaliselt veidi teistsugust joont. Üks osa asi on jooksureegli tõlgendamine, millega jänkid sageli vähemalt osa turniirist kohanevad, teisalt üldiselt lubatu- keelatud piiri tunnetamine. Eelmise aasta MMi järel ütles nii mõnigi USA debütant, et NBAs kõlab vile palju hõlpsamalt.
«Mäng on palju füüsilisem. Väikeste müksude ja muu sellisega võib pääseda. Siinne korvpall on hoopis teistsugune,» kirjeldas praegugi tiimi kuuluv Tyrese Haliburton mullust, enda esimest suurturniiri kogemust.
Sealt lähtuvalt mõtisklevad USA korvpallisõbrad: kas rivistus on ikka piisavalt mitmekülgne? Peaasjalikult tuntakse muret läbimurdjate või alarvarrakulikult öeldes defence breaker’itest.